Jak to mówia – co Kraj, to obyczaj. W każdym Kraju panują inne metody zarówno wychowawcze, jak i te dotyczące, chociażby rozszerzania diety dzieci. Jeśli jesteście ciekawi, co fajnego udało nam się znaleźć na ten temat, zapraszamy do lektury. 🙂
Chiny. Chiny to Kraj, w którym większość rodziców wychowuje dzieci bardzo schematycznie. Ten schemat wygląda mniej więcej tak, że do ok. 2 roku życia matki są bardzo pobłażliwe dla swoich pociech, są dla nich cały czas, a każdą czynność dostosowują do dziecka. Później natomiast wprowadza się dyscyplinę, by ok. 6 roku życia pociechy rodzice zaczęli być dla nich bardziej surowi. Muszą słuchać się rodziców i uczą się „posłuszeństwa” nie tylko wobec najbliższych, ale i innych. Co ciekawe – Chińczycy są znani z tego, że już czteromiesięczne dzieci są wysadzane do miseczki, toalety. Trening czystości zaczyna się u niech bardzo, bardzo szybko.
Ciekawostka: W Chinach większość matek zaczyna rozszerzać dietę dziecka po skończonym czwartym miesiącu i zazwyczaj pierwszym posiłkiem jest ryż z marchwią i rybą.
Japonia. Japonia to miejsce na mapie, w którym matki odgrywają najważniejszą rolę w życiu swoich dzieci. Stawia się tam na głęboką więź i niesamowite wsparcie ze strony rodzicielki. Chociaż mówi się, że Japońscy rodzice są surowi, nic bardziej mylnego. Mają swoje zasady, głęboko się ich trzymają i dyscyplinują dzieci, ale nie używają żadnych kar, nagród, czy co jeszcze gorsze – kar cielesnych. Stawiają na rozmowę, współpracę i posłuszeństwo w jednym. W związku z tym, że kultura sprowadza się do ogromnej roli matki, nie przychylnie patrzy się tam na rodziców, którzy korzystają z pomocy niani.
Włochy. Włochy to Kraj, który uwielbia dzieci! Dzieci towarzyszą rodzinom wszędzie: w restauracji, na wieczornym ognisku, w kinie i muzeum. Co najciekawsze – tam nikt raczej nie zwraca uwagi na głośne dziecko. Bardziej niż reprymendy spodziewajmy się klaskania obcej osoby i podziwu. Włoskie dzieci wychowuje się luźno i spokojnie. Rodzice pozwalają na psoty i nie szczędzą dobrych słów i serdeczności w stronę pociech. Opiekunowie nie przywiązują też szczególnej uwagi do nadmiernej opieki nad dziećmi. Nie chowają ich pod kloszem, nie martwią się o nie na zapas. Ale! Powrót do pracy matek czasami jest niemożliwy przez wzgląd na małą liczbę przedszkoli i żłobków. Tylko ¼ Włochów deklaruje, że nie używa kar cielesnych.
Ciekawostka: Jeśli myśleliście, że Włosi jako pierwszy posiłek dają dzieciom makaron lub pizze, to byliście w błędzie. : ) Zaczynają od wprowadzenia owoców i warzyw. 🙂
Indie. Hindusi uwielbiają przytulać i okazywać uczucia swoim dzieciom, ale nie zmienia to jednak faktu, że są uważani za surowych rodziców. Nie mają w zwyczaju, tak jak w np. w Polsce, tłumaczyć dzieciom swoich decyzji i raczej nie pozwalają na dyskusje. Kiedy dziecko jest „niegrzeczne”, większość hinduskich opiekunów straszy je różnymi historiami związanymi z policją, ale także różnymi potworami. Warto wspomnieć o tym, że mimo wszystko w Indiach, jak donoszą statystyki, bardzo dużo dzieci jest molestowanych. Według raportu Human Rights Watch z roku 2013, aż 53% dzieci doświadcza tam wykorzystywania seksualnego.
Rosja. Wbrew pozorom Rosjanie są bardzo rodzinni, a cały Naród bardzo wspiera rodziców. Nie ma tam również nienawiści do najmłodszych. Dzieci wychowywane są od maleńkości w duchu samodzielności, nie są chowane pod kloszem. Często 10-latki zostają w same w domu i nie budzi to nikogo sprzeciwu. Dzieci same chodzą i wracają ze szkoły.
Meksyk. Tata – macho, mama – ognisko domowe. Jeśli w domu nie mieszka co najmniej 10 osób, jest nudno. Meksykanie słyną z wielodzietności i mieszkania wielopokoleniowego. Po szóstym miesiącu życia dzieci zaczynają jeść… dosłownie wszystko, a kiedy mama chce wrócić do pracy – opiekę nad dziećmi sprawuje babcia. Urlop macierzyński kończy się po 3 miesiącach od porodu. Dzieci są rozbiegane, szczęśliwe, często pobrudzone. Raczej nikt nie zwraca uwagi na to, co mają na sobie. No, chyba że mówimy o bogatszych rodzinach. Meksykanie jednak nie chętnie rozmawiają między sobą, jak i z dziećmi, na tematy tabu. Od załatwiania się, okresu, na seksie kończąc. W domu jest więc zabawnie, rodzinnie, ale rzadko kiedy rodzice edukują dzieci i nawiązują silną więź. Skutkuje to tym, że w meksyku jest bardzo dużo małoletnich matek.
Polska. Jeśli chodzi o nas, to w większości mówi się, że jesteśmy (czasami) zbyt opiekuńczy i lubimy „chuchać na zimne”. Chociaż większości Polakom bez dzieci, bardzo one przeszkadzają, to mamy inne powody do dumy. Mimo wszystko mamy bardzo dobrą opinię, jeśli chodzi zarówno o wychowanie dzieci, jak i ich dietę, bezpieczeństwo i edukację. Prezentujemy się bardzo dobrze na tle Państw Unii Europejskiej. Odnośnik do badań poniżej.
Wiadomo. Zdarzają się wyjątki. Każdy Kraj ma swoje miejscowości, w których wychowanie dzieci może się znacznie różnić.
Źródła: https://czasdzieci.pl/ro_artykuly/id,87486cc.html
https://jestesmama.pl/wychowanie/metody-wychowawcze-w-japonii/
https://www.thefirstnews.com/article/no-kidding-poland-one-of-the-best-places-to-raise-children-says-new-report-5710
https://www.nimblefins.co.uk/best-countries-europe-raise-child
http://hinduswpolsce.pl/pl/wychowanie-dzieci-w-indiach/
