Las był dla nich najlepszym lekarstwem dostępnym na wyciągnięcie ręki i bez drogiej recepty. To właśnie w nim odnajdywali schronienie i po ciężkim dniu albo po nieprzespanej nocy, wdychali świeże powietrze. Wizyty u psychologów były dla nich plastrem, który trzeba wymienić nawet i pięćdziesiąt razy, zanim rana w pełni się zagoi. Online? Powiedz osobie chorej na depresję, która i tak żyje w zamkniętym świecie, żeby przez monitor mówiła o swoich uczuciach i obawach. Odwołaj wizytę osoby chorej na depresję. Zabroń chodzić do lasu. Zakaż jej biegać i chodzić w jej dotychczasowe skrytki. Zapewniam Cię, że ona wybierała miejsca, o których nikt nawet nie wiedział. Wybierała samotność i ciszę, bo tylko wśród harmonii i śpiewu ptaków mogła spokojnie oddychać.
Nie spotkalibyście jej wśród zgiełku przy alejkach w parku. Osoby chore na zaburzenia psychiczne miały swoje ulubione miejsca.
„Idę pobiegać” – niejednemu sport na świeżym powietrzu poprawiał nastrój. Ale to właśnie osobom chorym wiatr zdmuchiwał z policzków łzy. I Bolące łydki sprawiały, że chociaż na chwilę zapomniały o swoim bólu serca i głowy.
Zatrzymaj osobę chorą na nerwicę lękową i zapytaj, po co wychodzi z domu. Ty tylko wypełniasz swoje obowiązki, ja wiem. Za to powinien ponieść konsekwencję ktoś inny. No ale zapytaj i zobacz, jak krew gotuje jej się w żyłach. Ty odejdziesz, może wystawisz mandat. Ona za rogiem będzie miała atak paniki. Przez następne tygodnie będzie bała się wyjść z domu do apteki po leki dla siebie. I nie znajdzie schronienia w lesie.
Pokaż wojsko, które chodzi po ulicy z gnatami i strasz ludzi, że będziecie wyciągali konsekwencje od KAŻDEGO. Pokaż to w godzinach popołudniowych, kiedy nadwrażliwe dzieci jedzą obiad. Tylko nie zapomnij wytłumaczyć tym dzieciom, dlaczego mama musi wciąż pracować w wielkim sklepie, bo mają po 9 lat i mogą już sami odgrzać sobie zapiekankę.
Powiedz tym wszystkim osobom cierpiącym na różne schorzenia, że nie ma obowiązku nosić maseczki, by za kilkanaście dni wprowadzić obowiązek ich noszenia. Powiedz osobie chorej na depresję, że „teraz liczy się opanować pandemię”. Powiedz ludziom, którzy stracili pracę, że będziecie myśleć o tym, jak to się wszystko skończy. Tymczasem poświęcaj coraz więcej czasu na wybory. Zamknijcie lasy, w których ludzie szukali schronienia, ale nie zamykajcie dyskontów, w których pracują. Zamknijcie gabinety psychologiczne, w których ludzie zdrowieli, ale nie zamykajcie fabryk, które przynoszą zyski.
A w maju naraź setki ludzi, aby przymusowo głosowali w wyborach, na jedyną partię, którą mieli możliwość poznać, bo inne nie miały możliwości się pokazać. Powiedz osobie chorej na depresję, że zamiast lasu, w którym miała schronienie, dostanie możliwość głosowania i powinna być wdzięczna. Powiedz osobie chorej na ataki paniki, że wojsko na ulicach ma prawo ją zastraszać i że to dla jej dobra. Zabierz ludziom wiedzę o zdrowym odżywianiu i budowaniu odporności. Wciśnij między drzwi kartę do głosowania. Nie ogłoś stanu nadzwyczajnego, tylko dlatego, żeby one się odbyły.
#ZostańWdomu, ale myśl o tych, którzy teraz cierpią. Domagaj się pomocy tym, którzy najbardziej jej teraz potrzebują, bo inaczej mogą nie przeżyć. Nie z powodu koronawirusa, ale z braku jakiejkolwiek racjonalnej pomocy. Podczas kiedy powinniśmy rozmawiać o nich, oni mówią o wyborach. #ZostańWdomu, ale miej otwarty umysł.
