W Polsce żyją dzieci inne niż wszystkie. Takie, które wkraczają w dorosły świat z ogromnym bagażem toksycznych, negatywnych doświadczeń. To Dorosłe Dzieci Alkoholików (DDA), to osoby, którym problemy rodziców odebrały beztroskie dzieciństwo. Ponad 80% Polaków spożywa alkohol, 14% pijących nadużywa, z czego 2% uznawana jest za alkoholików (wg PARPA). Coraz więcej dzieci boryka się z syndromami DDA. Jak je rozpoznać? Jak im pomóc?
RODZINNE DRAMATY W DOMACH DDA
Dorosłe Dzieci Alkoholików wychowują się w patologicznych środowiskach. Problem alkoholu nierzadko dotyczy obojga rodziców. Przemoc fizyczna, psychiczna, a nawet seksualna stosowana wobec najmłodszych sprawia, że dzieci zamiast rodzinnego ciepła, bezpieczeństwa, odczuwają strach i wieczny niepokój. W takich rodzinach nikt nie myśli o przekazywaniu głębszych uczuć, o nauce zarówno poczucia własnej wartości, jak i po prostu miłości. Młode osoby wkraczają w dorosłe życie niepewnie, boją się zaufać, często nie radzą sobie z problemami, popadają w różne choroby, nawet depresje.
DDA – CZYM SIĘ WYRÓŻNIAJĄ?
Okres dziecięcych lat to moment, w którym najszybciej i najtrwalej kształtuje się osobowość człowieka. Nic więc dziwnego, że dzieci wychowujące się w dysfunkcyjnych rodzinach posiadają pewne charakterystyczne dla nich cechy. To osoby, które jako dzieci toczyły ciągłą walkę o akceptacje, uwagę, szacunek dorosłych. W późniejszym okresie (w nowych związkach, w pracy, w rodzinie) również walczą, aby sprostać oczekiwaniom innych. DDA najczęściej nie wierzą w siebie i własne możliwości. Należą do osób: zakompleksionych, skłonnych do uzależnień i popadania w tarapaty. Niestety, dzieci alkoholików najczęściej wiążą się z osobami z problemami. Dlaczego? Bo kłopoty i trudności to doznania najbardziej im znane. I wbrew pozorom wzbudzają fikcyjne bezpieczeństwo. Poza tym DDA wierzą, że coś zmienią i pragną nieustannie o kogoś walczyć, być po prostu potrzebne. Dzieci z alkoholowego środowiska mają problemy z opanowaniem emocji, skupieniem na własnych potrzebach i okazywaniem uczuć najbliższym. Ponadto często nie są asertywne i zanadto samokrytyczne. DDA cechują się: strachem przed odrzuceniem, objawami fizycznymi (np. bóle głowy, drżenie ciała, szybkie bicie serca), nerwicą, depresją.
ROZPOZNAJ I DZIAŁAJ!
Niestety, o tym, że jest się członkiem DDA najczęściej osoby dowiadują się samodzielnie w dojrzałym wieku. Wcześniej wypierają z siebie przeszłość, nie chcą wiązać jej z teraźniejszymi trudnościami. Udając się do psychologa po kolejnym nieudanym związku, problemach w pracy, dostrzegają, w czym tkwił problem. Następnym krokiem jest terapia, która często trwa latami. Nie da się w szybki sposób zapomnieć, wyleczyć.
Aby Dorosłe Dzieci Alkoholików nie straciły najpiękniejszych lat, żyjąc w niewiedzy, ważne jest, aby jak najwcześniej rozpoznać syndromy. Jeśli jesteśmy niepijącym rodzicem i wychowujemy dziecko z alkoholikiem, działajmy – nie pozwólmy, by znieczulica, agresja, brak akceptacji, przemoc zniszczyła przyszłość naszych dzieci. Jeśli wokół nas dostrzegamy problem uzależnień i agresji na najmłodszych mamy obowiązek zgłosić nasze obawy zarówno na policje, jak i do opieki społecznej. Nie pozwólmy cierpieć bezbronnym osobom! Jeśli poznamy dzieci alkoholików, reagujmy, uświadamiajmy. Wczesna reakcja, rozpoznanie problemu oraz terapia z profesjonalistami pomoże im zagoić rany.
Autor tekstu: Karolina Hartman.
