single-image

Od braku seksu kobiety chorują — Zespół Kehrera

Aleksandra Broda

Nie bez przyczyny mówi się, że seks to zdrowie. Każdy dorosły człowiek odczuwa popęd seksualny i to leży w jego naturze. Każda potrzeba, której się nie zaspakaja, powoduje pewne skutki. Kiedy kobieta pragnie miłości i jej nie dostaje, czuje się samotna. Kiedy kobieta nie czuje satysfakcji z seksu lub w ogóle go nie uprawia, może zachorować na chorobę wdowią, inaczej Zespół Kehrera.

Jest to choroba, która może dotknąć kobiety w każdym wieku. Nie tylko dotyczy ona nastolatek, które uprawiają seks nieregularnie lub singielek, ale jak się okazuje — znacznej części kobiet, które mają partnerów. Kłótnie związku, których konsekwencją jest rezygnacja z seksu, problemy z popędem seksualnym partnera lub erekcją, a nawet mało satysfakcjonujący seks. Bo nawet seks uprawiany regularnie nie zawsze daje kobiecie to, czego ona oczekuje.

Pierwsze objawy zespołu Kehrera zaczynają się dość niewinnie i bardziej przypominają PMS niż chorobę. Różnica jednak polega na tym, że napięcie przedmiesiączkowe nie trwa tak długo i nie przebiega tak intensywnie. Kobieta odczuwa zdenerwowanie, czasami smutek i może być agresywna. Często jest rozdrażniona i czuje duże przypływy energii, którym nie może dać upustu. Nie może znaleźć sobie miejsca i sama siebie nie rozumie.

Drugą fazą choroby wdowiej jest przeczulica pochwy, świąd i upławy. Pojawia się również uporczywy ból podbrzusza, obrzęk pochwy, pogrubienie i skurcze więzadeł krzyżowo-macicznych. Przy zbliżeniu kobieta odczuwa dyskomfort i ból spowodowany wysuszeniem pochwy. W dodatku cykl menstruacyjny może przestać być regularny.

Najczęściej, dopiero kiedy dochodzi do fazy drugiej, kobiety udają się do lekarza, bo zaczynają przeczuwać, że dzieje się coś złego.

Zespół Kehrera leczy się na kilka sposobów:

  • Kiedy kobieta jest samotna i nie ma możliwości uprawiania seksu, najczęściej lekarz zaleca masturbację. Jeśli kobieta nie chce tego, dostaje tabletki na obniżenie libido.
  • Kiedy kobiety są w związku lub po prostu mają partnerów seksualnych, zaleca się terapię u seksuologa dla obydwojga. Na takiej terapii partnerzy mogą porozmawiać o swoich potrzebach seksualnych i dowiedzieć się, co zrobić, żeby wzajemnie się zaspokajać.

 

  • Zespół Kehrera może również sam ustąpić, kiedy para będzie mniej się kłócić lub po prostu zacznie ze sobą więcej rozmawiać i spędzać czasu.

 

  • Zespół Kehrera może sam ustąpić w momencie, w którym kobieta pozna odpowiedniego partnera.

 

Problem jest bardzo powszechny, chociaż niewiele się o nim mówi. Kobiety cierpią, kiedy nie są zaspokajane. Warto porozmawiać ze swoim partnerem, jeśli seks po prostu nie wychodzi lub jest go za mało. Jeśli jest się samotną kobietą, warto wsłuchać się w głąb siebie i zastanowić, czy to już przypadkiem nie trwa za długo. Każdy człowiek potrzebuje zaspokojenia swoich potrzeb. Mężczyźni mają znacznie łatwiej, jeśli chodzi o ten temat. To płeć piękna wstydzi się mówić o swoich pragnieniach, bo boi się oceny innych: „A co jeśli weźmie mnie za nimfomankę? A jeśli wyda mu się to obrzydliwe?”. To kobiety wstydzą się wejść do sex-shopu i kupić sobie wibrator lub inną zabawkę erotyczną, która jest przecież dla ludzi. Nie dla nimfomanek czy kobiet lekkich obyczajów, ale dla każdej kobiety — takiej jak ja i ty.

Zobacz również

# Ku przestrodze
close slider
TWOJA HISTORIA KU PRZESTRODZE (4)