Zastanawiałaś się kiedyś, co by było, gdyby to dzieci potrafiły pisać, korzystać z Facebooka i tak, jak my, pytałyby się o porady dotyczące relacji z rodzicami? Z jednej strony to nieco kuriozalne, a z drugiej, myślę, że bardzo uczące i wyjaśniające dziecinne emocje, dziecinny świat. Zamieńmy się więc na chwilę, wejdźmy do dziecięcego świata i uczyńmy ten tekst zabawnym, lecz… wcale nie takim wykreowanym.
Czteroletni Kuba
Hej! Mam cztery lata i wszystko, co robię, jest złe. Kiedy wiążę sznurówki, mama mówi, że się guzdram. Kiedy chcę pomóc jej w przygotowaniu obiadu, ta mówi, że jestem za mały. Kiedy proszę tatę, aby wyjaśnił mi jakieś słowo, ten się śmieje i mówi, że i tak nie zrozumiem. Ostatnio chciałem namalować rodzicom laurkę farbkami i niechcący wylałem wodę. Pobiegłem do kuchni, wziąłem ścierkę i sam powycierałem. Mama skarciła mnie, ponieważ to była ścierka do naczyń i zapytała, kiedy będę w końcu samodzielny. Co jest we mnie nie tak? Też tak mieliście? Jak to naprawić?
Siedmiomiesięczna Kasia
Cześć kochani! Odkąd się urodziłam, a mam już 7 miesięcy, zawsze wieczorami płaczę. Kiedy przychodzi pora mojego nocnego spania, zostaję sama w pokoju i bardzo się boję. Rodzice robią w pokoju straszny mrok, a ja nie wiem, co się dzieje i nie mogę nad tym zapanować. Mama się złości, przychodzi do mnie, siada przy łóżeczku i mówi: „No śpij już!”. Jak jej powiedzieć, o tym, że po prostu przeraża mnie ta ciemność i chciałabym, aby zanim odłoży mnie do łóżeczka, ululała mnie na rękach? Z góry dziękuję za odpowiedzi.
Pięcioletnia Weronika
Witam wszystkich. Dzisiaj przychodzę z kolejnym problemem. Dla tych, co jeszcze mnie tutaj nie znają – mam na imię Weronika i mam 5 lat. Od 5 lat za wszystko, co zrobię złego, dostaję bolącego klapsa w tyłek. Jakiś czas temu bawiłam się w przedszkolu z koleżanką i ta zniszczyła mi zabawkę. Postanowiłam więc ją ukarać i uderzyłam ją mocno w pupę. Koleżanka zaczęła płakać i poskarżyła się wychowawczyni. Ta, kiedy odbierała mnie mama, powiedziała jej, co zrobiłam. Mama bardzo się wkurzyła i przeprosiła w moim i w jej imieniu. Za rogiem ulicy szarpnęła mnie delikatnie i uderzyła w pupę. Powiedziała, że nie wolno bić innych dzieci. Zapytałam jej, dlaczego więc mnie bije. Ta zdenerwowała się jeszcze bardziej i nie odpowiedziała mi na pytanie. Możecie mi powiedzieć, dlaczego rodzice mogą bić dzieci, a dzieci inne dzieci nie? Zawsze wydawało mi się to normalne…
Dwuletni Antoni
Hej! Czy wy też tak macie, że rodzice Was nie słuchają i nie biorą waszych problemów na poważnie? Ostatnio zgubiłem misia, z którym zawsze spałem i brałem na różne wycieczki. Rozmawiałem z nim o wszystkim i mocno tuliłem. Zgubiłem go w parku, wypadł nam z wózka podczas spaceru. Tata powiedział, że szukanie go to strata czasu i żebym wziął się w garść, bo chłopcy nie płaczą. Dodam tylko, że trasa nie była skomplikowana i długa. Mam dopiero dwa lata i przeraża mnie, że straciłem przyjaciela, z którym miałem być zawsze… Tata chyba nie ma przyjaciół…
Ośmioletnia Zosia
Czuję się upokorzona i mam wrażenie, że rodzice mnie nie kochają. Byłam ostatnio z mamą w sklepie i spotkałyśmy jej koleżankę. Okazało się, że ta koleżanka ma dziecko w podobnym wieku, co ja (8 lat). Moja mama powiedziała jej, że jestem leniem i nie radzę sobie w szkole. Kiedy opowiadała o wszystkich moich złych cechach, widziałam, z jaka pogardą patrzy na mnie tamta kobieta. Czułam się bardzo źle, ogarnęły mnie wyrzuty sumienia. Jej koleżanka ma idealne dziecko, które uczy się na samych piątkach. Po rozmowie mama powiedziała: „Idziemy do kasy, kochanie”, ale ja wiedziałam już, że nie jestem dla niej kochana. Bardzo to wszystko utknęło mi w pamięci…
Pamiętajmy, że dzieci mają całkiem inne odczucia. Pamiętajmy, że dzieci mają swoje wzruszenia, swój własny, indywidualny świat i problemy. I dałabym sobie rękę uciąć, że gdyby potrafiły nazywać emocje, pisać oraz miałyby dostęp do internetu, to właśnie tak wyglądałby ich dziecięcy kącik w sieci.
