Z przemocą psychiczną spotkał się praktycznie każdy. Wbrew pozorom toksyczni nie bywają tylko małżonkowie i rodzice, ale również pracodawcy i najbliższe osoby. Warto uświadamiać ludziom, czym jest przemoc psychiczna, ponieważ tą, w przeciwieństwie do przemocy fizycznej ciężko udowodnić. Tylko wyrwanie się z rąk oprawcy jest w stanie uratować życie ofiary.
Przykrym zjawiskiem jest to, że rzadko kiedy ktoś bierze na poważnie przemoc psychiczną. Ofiara z początku szuka pomocy wśród najbliższych, którzy nie potrafią jej pomóc, lekceważąc jej uczucia. Następnie ofiara zazwyczaj się poddaje, później z kolei uzależnia się od tyrana i staje się w pełni mu oddana.
Czym jest przemoc psychiczna? To są słowa i czyny, które ranią głowę i psychikę człowieka. Przemoc psychiczna działa od środka i niszczy człowieka, tak samo a może i nawet bardziej niż przemoc fizyczna. Ofiary najczęściej są poddawane manipulacji ze strony oprawcy, codziennie pozbawiane są szczątek godność, aż do momentu, w którym zaczną wierzyć, że naprawdę są bezwartościowymi ludźmi. Tyran daje do zrozumienia swojej ofierze, że jest ona niczym, do niczego się nie nadaje. Często są to wyzwiska dotyczące wyglądu i inteligencji. Podważanie systemu wartości drugiej osoby, wystawianie ją na wszelkiego rodzaju próby, jak i również pełna kontrola nie tylko nam umysłem, ale również prywatnością. Często bywa tak, że oprawca czyta wiadomość swojej ofiary i śledzi ją na każdym kroku. Jednym słowem oprawca chce mieć władzę i kontrolę nad każdym aspektem życia swojej ofiary. Te wszystkie czynniki mogą się ze sobą łączyć, ale nie muszą. To wszystko powoduje, że ofiara przestaje w siebie wierzyć, ma niskie poczucie wartości, ciężko jest jej komunikować się z innymi ludźmi. Jednym słowem człowiek dotknięty znęcaniem się psychicznym, czuje się i uważa się za wrak człowieka bez żadnych praw. Ta destrukcja ludzkiej godności może prowadzić nawet do samobójstwa.
Nierzadko jest tak, że ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że padły ofiarami przemocy psychicznej.
Przemoc psychiczna wśród rówieśników- opowiada Magda:
„Miałam kiedyś przyjaciółkę. Mieszkaliśmy koło siebie od urodzenia, więc można powiedzieć, że byliśmy dla siebie jak rodzina. Nasi rodzice też się znali i bardzo lubili. Nie pamiętam dokładnie momentu, w którym ta dziewczyna, nazwijmy ją Kasia, zaczęła znęcać się nade mną psychicznie. Zaczęło się niewinnie- mówiła mi, że jestem gruba i brzydka. Nie robiła tego bezpośrednio- często były to słowa obrócone w żart. Często mówiła o sobie, że jest ładna i podkreślała, że powinnam zacząć o siebie dbać. Uczyłam się lepiej od niej, ale twierdziła, że mam po prostu więcej szczęścia. Później zaczęła mną manipulować i straszyć. Przychodziła do mojego domu wieczorami i mówiła „Muszę Ci coś powiedzieć, ale nie wiem, czy nie będzie Ci przykro”. I opowiadała, jak większość klasy się ze mnie śmieje i mnie obgaduje. Twierdziła, że wszystko słyszała przypadkiem i mówi mi to po to, żeby mnie ostrzec. Znałam ją od urodzenia, więc ufałam jej pod każdym względem. Byłam młoda, więc nie wiedziałam, że od kilku dobrych Kasia po prostu się nade mną znęca. Zaczęłam się odchudzać i unikałam kontaktu ze wszystkimi. W pewnym momencie czułam się jak śmieć. Nie widziałam, że problemem jest ona, a nie ja.”
Przemoc psychiczna to przemoc, z którą możemy spotkać się nie tylko w domu, ale również w pracy czy w szkole. Z początku niewinne uwagi, mogą skończyć się na zniszczeniu ludzkiej psychiki. Często nie zdajemy sobie nawet sprawy, że ktoś mógł paść ofiarą tyrana. Trzeba również zaznaczyć, że nie zawsze same ofiary zdają sobie sprawę z tego, że są prześladowane. Dlatego prosimy o obserwowanie swoich bliskich i znajomych oraz reagowanie na wysyłane przez nich, często prawie niewidoczne sygnały.
